Kur'ani ya maida hankali na musamman ga marayu a cikin suratul Duha

Tehran (IQNA) Akwai wata ƙungiya da ke rayuwa a cikin al'umma waɗanda suka rasa mahaifinsu ko mahaifiyarsu ba tare da so ba kuma suna buƙatar kulawa da taimako ta hanyar ruhaniya. Alkur'ani mai girma ya ba da muhimmanci sosai kan kulawa ta musamman ga marayu, wani bangare na abin da ya zo a cikin suratu Zuhi.

Sura ta casa'in da uku a cikin Alkur'ani mai girma ana kiranta "Duha". Wannan sura mai ayoyi 11 tana cikin sura ta 30 na alkur'ani mai girma. “Duha”, wacce surar Makka ce, ita ce sura ta 11 da aka saukar wa Annabin Musulunci.

"Duha" yana nufin farkon yini da yaduwar haske idan rana ta fito. Wannan kalma ta zo a aya ta farko ta wannan sura, don haka ne ake kiran wannan sura da suna "Duha".

Wannan surah tana da sassa uku; Kashi na farko, bayyana rantsuwa guda biyu tare da jaddada goyon bayan Manzon Allah (SAW). Kashi na biyu, godiya ga ni'imomin Ubangiji. Kashi na uku shi ne bayanin umarni na kyawawan halaye da zamantakewa guda uku: kyautatawa marayu, taimakon mabukata, da ambaton ni'imomin Allah.

Wannan sura tana daya daga cikin surorin da aka saukar wa Annabi (SAW). An dade ba a saukar da wata sura ga Manzon Allah (SAW) ba, kuma kafirai suna yi masa ba’a cewa Allah ya bar shi. A cikin irin wannan yanayi sai aka saukar da Suratul Zahi. Suratul Zuhi tana sanar da Annabi cewa Allah bai yashe ka ba. Sannan ya yi salati ga Annabi.

Suratul Duha ta fara da rantsuwa guda biyu; "Hasken Rana" da "Dare idan ya huce". Sannan ya ba wa Manzon Allah (SAW) albishir cewa Allah bai yi watsi da shi ba. Sannan ya yi masa bushara da cewa Allah zai azurta shi da ni'imomi masu yawa har sai ya samu farin ciki da gamsuwa.

A bangare na karshe ya tunatar da al’amuran da suka gabata da kuma rayuwar Manzon Allah (SAW), da yadda Allah ya kasance yana yi masa ni’ima da goyon bayansa a cikin mafi mawuyacin hali a rayuwarsa. Don haka a cikin ayoyin karshe ya umarce shi da ya kyautata wa marayu da miskinai da bayyana ni’imar Allah ga wasu saboda ni’imar da Allah Ya yi masa da kuma gode wa Allah.

A cikin aya ta shida na wannan surar, an ambaci cewa Annabin Musulunci (SAW) maraya ne. Tafsirin Majam al-Bayan da Tafsirin Mizan sun bayyana dama-dama guda biyu ga Annabi ya kasance maraya: Na farko Annabi ya rasa mahaifinsa.

Kamar yadda aka ruwaito cewa, mahaifin Manzon Allah (SAW) shi ne “Abdullahi” wanda ya rasu kafin a haifi dansa ko kuma jim kadan. Ya kuma rasa mahaifiyarsa yana dan shekara shida da kakansa (Abd al-Muttalib) yana dan shekara takwas.

Amma ma’ana ta biyu ta “Maraya” ta kebanta da ita, kamar yadda ake kiran lu’ulu’u na musamman da ake kira “kofar marayu”.